آزی آزبورن کیست؟ | اسطوره راک دهه ۱۹۶۰ درگذشت

رویداد۲۴| هواداران موسیقی راک و هوی‌متال این روز‌ها با یک خبر شوکه‌کننده و تلخ روبه‌رو شدند؛ آزی آزبورن، یکی از چهره‌های اسطوره‌ای دنیای موسیقی، که چندی پیش با صحنه خداحافظی کرده بود، درگذشت. او در آخرین اجرای خود، که با نام Back To The Beginning در ورزشگاه ویلا پارک برگزار شد، بار دیگر همراه اعضای گروه افسانه‌ای بلک سبث روی صحنه رفت و با هوادارانش وداعی احساسی و البته سراسر شور و انرژی داشت. این اجرا که به عنوان «آخرین تعظیم» آزی آزبورن پس از سال‌ها مبارزه با بیماری‌هایی نظیر پارکینسون در رسانه‌ها منتشر شد، با حضور حدود ۴۰ هزار نفر از هوادارانش برگزار شد.

آزبورن که در این اجرا با هم‌گروهی‌های قدیمی خود، ترنس «گیزر» باتلر، تونی آیومی و بیل وارد صحنه شد که اولین اجرای مشترک آنها پس از ۲۰ سال بود. او در لحظه حضور روی صحنه با صدای بلند فریاد زد: «بگذارید دیوانگی آغاز شود!» و از هوادارانش با این جمله قدردانی کرد: «شما نمی‌دانید من چه حسی دارم، از صمیم قلب از شما سپاسگزارم.»

آزی آزبورن؛ از زندگی سخت تا اسطوره متال

آزی آزبورن با نام کامل جان مایکل آزبورن، در سوم دسامبر ۱۹۴۸ در بیرمنگام انگلستان متولد شد. او در یک خانواده کارگری بزرگ شد و تحصیلات را خیلی زود ترک کرد. آزبورن در جوانی به مشاغل کم‌درآمد مشغول بود و حتی به دلیل سرقت برای مدت کوتاهی به زندان افتاد. پس از آزادی، به موسیقی روی آورد و در چند گروه محلی آواز خواند تا سرانجام با گیتاریست تونی آیومی گروهی به نام Earth تشکیل داد.

با توجه به تشابه نام گروهشان با یک گروه دیگر، آنها نام خود را به بلک سبث تغییر دادند؛ نامی که از یک فیلم کلاسیک ترسناک با بازی بوریس کارلوف الهام گرفته شده بود. بلک سبث با تلفیق بلوز و صدای دارک و تقویت شده، سبکی جدید خلق کرد که بعد‌ها به عنوان پایه‌های هوی متال شناخته شد. نخستین آلبوم آنها در فوریه ۱۹۷۰ منتشر شد و به سرعت در بریتانیا و آمریکا طرفداران بسیاری یافت.

سوابق آزی آزبورن

بلک سبث تا اواسط دهه ۷۰ میلادی هر سال آلبوم منتشر می‌کرد، اما پس از تور آلبوم Never Say Die در سال ۱۹۷۸، آزی آزبورن از گروه جدا شد. جدایی او با دوره‌ای از افسردگی، اعتیاد شدید به مواد مخدر و فروپاشی ازدواج نخستش همراه شد.

بیشتر بخوانید: اد شیرن کیست؟| خواننده انگلیسی که با آهنگ «عزیزم» میان ایرانیان محبوب شد

اما زندگی حرفه‌ای او با ازدواج با شارون آردن دگرگون شد. شارون که بعد‌ها به یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های مدیریتی زندگی آزی تبدیل شد، او را به مسیر موسیقی بازگرداند. نخستین آلبوم انفرادی آزی آزبورن با نام Blizzard of Ozz در سال ۱۹۸۰ منتشر شد که با موفقیت چشمگیری روبه‌رو شد؛ به‌ویژه به لطف تک‌آهنگ مشهور «Crazy Train». آلبوم دوم او، Diary of a Madman در سال ۱۹۸۱ نیز فروشی میلیونی داشت و آزی را به یکی از محبوب‌ترین هنرمندان هوی‌متال تبدیل کرد.

یکی از جنجالی‌ترین لحظات دوران حرفه‌ای آزی در جریان تور همین آلبوم رقم خورد؛ او در حین اجرا، به اشتباه سر یک خفاش زنده را با دندان کند، لحظه‌ای که تا امروز در دنیای موسیقی به‌عنوان نماد دیوانگی و جنون راک شناخته می‌شود.

موفقیت‌های آزی آزبورن و بازگشت به بلک سبث

در دهه ۹۰، آزی آزبورن با قطعه «Mama, I'm Coming Home» از آلبوم No More Tears به نخستین موفقیت بزرگ خود در جدول‌های موسیقی پاپ دست یافت. او در سال ۱۹۹۳ برای اجرای زنده آهنگ «I Don’t Want to Change the World» جایزه گرمی گرفت.

اگرچه در سال ۱۹۹۲ اعلام بازنشستگی کرد، اما به فعالیت‌های خود ادامه داد. او در سال ۱۹۹۶ جشنواره Ozzfest را پایه‌گذاری کرد که هر سال با حضور بزرگان موسیقی متال در آمریکا و اروپا برگزار می‌شد.

در اواخر دهه ۹۰، آزی دوباره به بلک سبث پیوست و در سال ۱۹۹۹ همراه گروه برنده جایزه گرمی برای آهنگ Iron Man شد. در سال ۲۰۱۳، آلبوم ۱۳ را با بلک سبث منتشر کرد که پس از ۳۵ سال، نخستین آلبوم مشترک استودیویی آنها بود. تک‌آهنگ God Is Dead? از این آلبوم جایزه گرمی دیگری برایشان به ارمغان آورد.

از تلویزیون تا موفقیت‌های جدید

شهرت آزی تنها به موسیقی محدود نشد. در سال ۲۰۰۱، برنامه تلویزیونی The Osbournes که زندگی روزمره او و خانواده‌اش را به نمایش می‌گذاشت، به یکی از محبوب‌ترین برنامه‌های کابلی تبدیل شد. این برنامه تا سال ۲۰۰۵ ادامه داشت و آزی و خانواده‌اش بعد‌ها در برنامه‌های دیگری مانند The Osbournes Want to Believe نیز ظاهر شدند.

در سال ۲۰۰۶، آزی آزبورن همراه با اعضای بلک سبث به تالار مشاهیر راک‌اند رول راه یافت. او در سال‌های بعد نیز به انتشار آلبوم ادامه داد و آلبوم‌های Black Rain (۲۰۰۷)، Scream (۲۰۱۰)، Ordinary Man (۲۰۲۰) و Patient Number ۹ (۲۰۲۲) را روانه بازار کرد. آلبوم اخیر او جایزه گرمی بهترین آلبوم راک را به دست آورد و آهنگ Degradation Rules، که با همکاری تونی آیومی ساخته شده بود، بهترین اجرای متال سال شد.

با این حال، وضعیت سلامتی آزی رو به وخامت گذاشت. او در سال ۲۰۲۳ به دلیل آسیب جدی نخاع و ناتوانی جسمی، تور‌های خود را لغو کرد، اما همچنان به ضبط موسیقی ادامه داد و در سال ۲۰۲۴ با بیلی موریسون تک‌آهنگ Crack Cocaine را منتشر کرد. در همین سال نیز به عنوان هنرمند انفرادی به تالار مشاهیر راک‌اند رول معرفی شد.

حضور آزی آزبورن در سینما و خداحافظی 

علاوه بر موسیقی، آزی در دنیای سینما و صداپیشگی نیز فعالیت‌هایی داشته است. او در فیلم‌های مشهوری، چون Austin Powers in Goldmember (۲۰۰۲) و Ghostbusters (۲۰۱۶) حضور داشت و به شخصیت‌هایی در انیمیشن‌هایی مانند Gnomeo & Juliet (۲۰۱۱)، Sherlock Gnomes (۲۰۱۸) و Trolls World Tour (۲۰۲۰) صدا داد.

حالا پس از نزدیک به شش دهه حضور ماندگار در دنیای موسیقی، آزی آزبورن با هوادارانش خداحافظی کرده است؛ خداحافظی‌ای که گرچه تلخ و احساسی بود، اما با همان دیوانگی و شکوه همیشگی او به پایان رسید. اسطوره‌ای که صحنه موسیقی را برای همیشه متحول کرد و میراثی ماندگار از خود به جا گذاشت.